Sunday, November 4, 2012

Indra Dewitte's communistisch verleden

via MarcErnst.com:

Indra Dewitte is de dochter van PVDA-dokter Harrie Dewitte uit Genk. Dokter Dewitte is in die gemeente ook gemeenteraadslid. Haar moeder, Gina Desmedt, is eveneens lid van de radicaal-linkse partij. In 1994, ze was toen 22 jaar oud, kandideerde Indra Dewitte op de PvdA-proviencielijst in Limburg (ze stond op de 8ste plaats).
Ze werkte ook mee aan het boek 'Tien gekleurde meisjes' dat in 1993 verschenen bij de aan de PvdA gelieerde uitgeverij EPO). Het boek, dat bedoeld was om de vooroordelen over migranten en wat toen nog 'de derde wereld' heette (vrouwelijk) weg te werken, was een project van de overleden oud PvdA-voorzitter Ludo Martens.
Na haar studies (Germaanse in Gent en een master in Münster/Duitsland) werkte ze kort bij de vzw 'Regards Croisés', een tv-productiehuis dat onder meer de documentaire 'Abo, une femme du Congo' maakte. Die documentaire, gebaseerd op het gelijknamige boek van Ludo Martens over het leven van Léonie Abo (de vrouw van Pierre Mulele, minister van Onderwijs onder Lumumba), kwam in 1999 op de markt.
In dat zelfde jaar ging Indra Dewitte aan de slag op de nieuwsdienst van VTM. In 2000 stapt ze over naar de VRT en gaat voor Koppen werken. Drie jaar later stapte ze over naar Terzake en sinds september 2007 presenteert ze De zevende dag.

Over de zogenaamde hervormingen bij PVDA:

Maar erg geloofwaardig is de distantiëring door de PvdA van het Noord-Koreaanse model niet gezien de aanwezigheid van de (Noord) Koreaanse Arbeiderspartij op de recente editie het International Communistisch Seminar (ICS) dat de PvdA jaarlijks in Brussel organiseert (zie http://www.icsbrussels.org). Ook in 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004 en 2005 was er een vertegenwoordiging van de (Noord) Koreaanse Communistische partij op het seminar aanwezig. In 2000 was dat niet het geval maar werd er een resolutie opgesteld en gecommuniceerd waarin alle aanwezigen, met inbegrip van de PvdA, hun steun betuigden met de 'Democratic People's Republic of Korea'.
In 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010 was er evenmin een vertegenwoordiger van de 'Workers Party of Korea' (de Noord-Koreaanse Communistische partij) op het ICS maar bezorgde de partij een solidariteitsboodschap aan de organisator - de PvdA dus. De nauwe banden tussen de PvdA en het Noord-Koreaanse regime gaan terug tot het bezoek in 1994 van voormalig en overleden PvdA-voorzitter Ludo Martens aan de Koreaanse leider Kim Il Sung, de vader van de onlangs overleden Kim Jin Il. Martens was de laatste buitenlander die Kim Il Sung ontmoette voor deze laatste overleed op 8 juli 1994. De ontmoeting van Martens met de 'Grote Geliefde Leider' en stichter van de Koreaanse Volksrepubliek op 30 juni 1994 was zijn tweede, eerder sprak hij het staatshoofd en partijleider al tijdens een officieel bezoek in 1991 (meer bepaald op 25 juni van dat jaar).
De recente verklaring van Peter Mertens over de houding van de PvdA ten aanzien van Noord Korea is dus even ongeloofwaardig als de voorstelling van Tine Van Rompuy bij de (twee laatste) verkiezingen als 'onafhankelijk kandidaat'. Want de jongste zus van Herman en Eric Van Rompuy is, zoals journalist Walter Pauli destijds in De Morgen onthulde, al van in de jaren tachtig actief bij de PvdA. Dat werd trouwens door haar broer Eric tijdens een tv-uitzending bevestigd: "Tine is al heel haar volwassen leven bij de PvdA" stelde hij.

Zelfs al vervelt de slang, ze blijft even giftig:

In een omslagartikel in het inmiddels niet meer bestaande Franstalige weekblad 'Le Journal du Mardi' van maart 2008 gewijd aan de 'vernieuwing' van de PvdA - de partij had toen net haar zogenaamde vernieuwingscongres achter de rug - maakte Abramowicz kanttekeningen bij de geloofwaardigheid van die vernieuwing. Zo wijst er op dat geen enkel van de toen geldende fundamentele partijteksten (zoals de statuten en 'Partij van de Revolutie') werd herroepen en dus nog steeds van kracht zijn. Een nieuw/ander congres, waar die teksten eventueel zouden herroepen of minstens geamendeerd zijn, is er sindsdien niet geweest. Wie de PvdA een beetje volgde - en uw dienaar is in dat geval - weet inmiddels dat die partij met gespleten tong spreekt - als ze al niet helemaal schizofreen is: naar buiten uit is ze gematigder en soepeler geworden (zo omschrijft ze zich niet langer als communistisch maar als radicaal links of dito socialistisch), maar in werkelijkheid heeft ze de oude vormen en gedachten nog lang niet (allemaal) afgezworen.